Als VIP naar Chiang Mai

Om een uurtje of 8 's avonds was het zover. Na drie dagen verlieten we de drukke metropool waar onze reis begon. Het oorspronkelijke idee was om de 10 à 12 uur durende reis per nachttrein af te leggen. Gelukkig hadden de Thai vakantie en zaten alle treinen vol. We kozen voor de optie van de VIP bus. Dat is een (airco) bus waarbij een steward zit, je stoelen iets verder naar achteren kan zetten en drinken en een snack zijn inbegrepen.

Keurig op tijd stonden we bij de aangewezen plek waar de bus zou vertrekken, samen met vele anderen. De mensen van het busbedrijf vonden ons Very Important Persons, want ze lieten ons nog 1,5 uur wachten met al onze bagage terwijl de bus er allang stond. Met twee chagrijnige dames stapte ik de bus in. Rozemarijn had de plaatsen voorin uitgekozen omdat Britt snel misselijk wordt in de bus. Ook hadden we er lekker veel beenruimte. We zouden heerlijk gaan slapen, dachten we...
De bus vertrok hobbelig in noordelijke richting onder het genot van westerse popsongs die over de hele wereld worden gedraaid. We probeerden met onze dekentjes, oordopjes en reistabletjes in slaap te komen, maar dat had nog weinig succes. Toen we bijna in onze diepe slaap kwamen om 01:30 knalde de buschauffeur het licht aan een draaide met vol volume een Thaise popsong. Zo eentje waarin een mannelijke zanger met een nasale stem met veel vibrato schreeuwt. Iedereen was instant chagrijnig. Wat bleek, het was tijd om te eten. Met onze vouchers konden we heerlijk noodles gaan halen. Nee bedankt we nemen wel een drankje.
Na dit fijne intermezzo hebben we nog even kunnen slapen voor de buschauffeur hetzelfde trucje uithaalde.

Welcome to Chiang Mai!!

Jongens, wat hebben wij ons VIP gevoeld <3