een nieuw begin

23 juli 2016 - Chiang Mai, Thailand

Van veraf zien ze er al groot en fantastisch uit, maar van dichtbij waren ze pas écht imposant. Vandaag stonden we oog in oog met een olifant.
Vandaag was de grote dag. Het was tijd voor één van die dingen deze reis waar ik heel erg naar uitkeek: ons bezoek aan het Elephant Nature Park.  Sinds een jaar heb ik een zwak voor olifanten. Helemaal toen ik het verhaal achter de olifanten in Thailand hoorde. 

We werden bij ons hotel opgehaald met een busje dat ons naar het buiten Chiang Mai gelegen park zou brengen. Tijdens de rit kregen we een documentaire te zien over het verschrikkelijke geheim achter olifantenritjes (en logging/ streetbegging met olifanten).
Om een lang verhaal kort te maken worden olifantenbabys in de jungle gevangen.  Hierbij wordt de moeder meteen doodgeschoten, zij heeft immers het normale instinct om haar jong te beschermen. Vervolgens wordt de olifant meegenomen en ergens vastgebonden en wordt het dier zo lang bang gemaakt, mishandeld en gedomineerd tot het dier 'breekt'. De olifant verliest het idee waar het vandaan kwam en haar wilskracht en verruilt deze voor angst en depressie. Vervolgens worden de olifanten getraind en gebruikt in shows, parades, olifantenritjes, houtkap of bedelen in de grote stad. Allemaal activiteiten die tot zowel lichamelijke als psychische klachten leiden. De olifanten moeten dag in dag uit werken en moeten de mahout gehoorzamen anders volgen er consequenties. Olifanten moeten letterlijk werken tot ze dood neervallen (de eigenaren krijgen dan namelijk geld van de verzekering om een nieuwe te kopen; dit gaat om enorme bedragen!!)

Het Elephant nature park is van de organisatie 'save the elephants' en is in het leven geroepen om olifanten te redden en ze een nieuw thuis te geven in zoveel mogelijk vrijheid. Op een groot stuk land aan een rivier lopen worden de olifanten verzorgd en hebben ze een fijn leven zonder mishandeling. 

Als toerist kun je een bijdrage leveren door dit project te bezoeken (entreegeld gaat rechtstreeks naar het project) en geen olifantenritjes te maken. In het park begonnen we ons bezoek met het voeren van de olifanten. We kregen een grote mand en mochten op een speciaal platform gaan staan. We gaven de olifant grote stukken fruit aan die zij met haar slurf aanpakte en op at. Super leuk om te doen! Vervolgens gingen we met de gids het park in waar de olifanten in vrijheid rondlopen (in plaats van aan de ketting). De gids vertelde de verhalen achter de olifanten die we zagen en gaf ons ruim de tijd om naar ze te kijken, ze te aaien en op de foto te gaan. Het ene bizarre verhaal volgde het andere op. Zo was een olifant blind geworden door al het licht in de stad tijdens het bedelen, had de andere olifant een gebroken poot door de houtkap, een andere was op een landmijn bij de gens met Myanmar gaan staan en weer een andere olifant is 89 jaar lang ingezet in zowel de toeristenindustrie, de bosbouw als het bedelen op straat. 

Deze olifant heette Maetai en was al 90 jaar oud. Na zoveel te hebben meegemaakt en zo lang in angst te hebben geleefd, zou je denken dat ze mensen haat en niemand dichtbij liet komen. Niets is minder waar, na alles wat ze had meegemaakt liet ze ons heel dichtbij komen. We konden haar aaien en van heel dichtbij bekijken. Ik vond dat toch wel heel bijzonder. Een olifant vergeet immers niets! 
Aan het einde van het bezoek mochten we met de olifant de rivier in om haar te wassen. We gooiden emmers water over haar heen terwijl zij lekker aan het genieten was van een grote mand fruit. 

Dit was een ervaring die we nooit zullen vergeten. Ik ben heel blij dat projecten als deze in Thailand bestaan en ook steeds groter worden. Ondanks deze mooie projecten blijft het probleem bestaan. Het probleem is ook zeker niet zo zwart -wit. Enerzijds moeten we zo snel mogelijk af van het olifantenleed. Anderzijds moeten we niet uit het oog verliezen dat de mensen hier ook vaak geen keuze hebben. Ook zij en hun olifanten moeten eten en daar is geld voor nodig. Banen liggen hier niet voor iedereen voor het oprapen. De toeristische industrie is één van de belangrijkste inkomstenbronnen in Thailand. Wij kunnen het verschil maken door verantwoord op vakantie te gaan en na te blijven denken over wat we doen. Zoals we bij dit project hebben gezien zijn er voldoende alternatieven, zolang je maar verder kijkt dan je neus lang is. 
 

2 Reacties

  1. Miranda kaaij:
    25 juli 2016
    wil je helpen: http://www.olifanten.org/
    Dit hebben wij jaren gedaan.
    Hele goede organisatie.
  2. Annette Maassen:
    26 juli 2016
    Ontroerend!!!