Battamboring!

In de vroege ochtend stonden we weer bepakt en bezakt in de lobby van ons hotel. We waren op een punt aangekomen in onze reis waarop we allebei zoiets hadden van: ik heb hier nu echt even geen zin in. Zeker omdat we Phnom Penh zo leuk vonden. Anyway, met ons goede gedrag begonnen we aan een reis waarvan ze zeiden dat het 5 uur ging duren. De bus was niet zo luxe als in Thailand. Dat is eigenlijk nogal een understatement. We stapten in een rood verkleurde bus met vieze kitch gordijnen die nooit worden gewassen. En Oh ja, klein detail, de airco deed het niet. 
De eerste kilometers vielen we snel in slaap, maar na een paar uurtjes hadden we weer genoeg energie om om ons heen te kijken. De buschauffeur gooide er nog wat extra sfeer bovenop en zette Khmer karaoke op. Gelukkig had ik muziek op m'n telefoon. 

Na een paar uur rijden, wat random stops omdat locals uit moesten stappen en wat geblèr van de muziek later was het flink warm geworden in de bus. Rozemarijn was inmiddels weer gesmolten en even later werd ik ook chagrijnig. Er zaten inmiddels al 5 uur op en volgens m'n gps hadden we er nog minstens 1,5 à 2 te gaan. Wat een poepreis, zeven uur over nog geen 300 kilometer.. 

Eenmaal aangekomen was ik er helemaal klaar mee en zijn we zo snel mogelijk onder de koude douche gesprongen. Wat een opluchting. Tijd om de stad te verkennen!  Vol verwachting liepen we door de straten naar het centrum. Het was veel rustiger en relaxter dan Phnom Penh, maar daar hield het wel een beetje op. We gingen op zoek naar de straat met restaurants waar ze het bij het hotel over hadden.. We waren er blijkbaar al een paar keer doorheen gelopen zonder dat we het door hadden. Er was eigenlijk op het eerste gezicht dus geen drol te beleven.. Battamboring! 

Morgen maar eens een toertje doen!